1. مقایسهی دائمی خود با دیگران
نگاه کردن به ظاهر زندگی دیگران و تصور اینکه آنها عالیترین شغل و شادترین روابط را دارند یا پول بیشتر و قیافهی بهتری دارند، کار آسانی است، اما این مقایسهها همیشه منصفانه نیستند، زیرا تکتک ما انسانها در جایگاه خودمان منحصربهفرد هستیم و استعدادها، ترسها، تمایلات و اهداف خودمان را داریم.
2. ناسپاس بودن
قدردانی، زندگیتان را دگرگون میکند. شاکربودن، فکر شما را به داشتههای شگفتانگیزتان معطوف میکند. اگر درک نکنید که در زندگی از چه نعمتهایی برخوردار هستید و قدردان آنها نباشید، هرگز در زندگی احساس رضایت نخواهید کرد. قدردانی از استرس شما میکاهد، به ذهن شما آرامش میدهد و از شما یک شخصیت منعطف و مهربان میسازد.
3. گرفتار ترس یا نفرت شدن
نفرت هم به اندازهی ترس مخرب است. اگر بگذارید خشم، شما را کنترل کند؛ در باتلاقی از بدبینی و ستیزهجویی فرو میروید. خاطرهی تجربیات تلخ در ذهن ما انباشته میشوند، اما اگر بخواهیم بر اساس خشم یا نفرت تصمیمگیری کنیم، توانایی تمرکز خود را روی مسائل مهم زندگی از دست میدهیم. نفرت، شادیهایمان را ذرهذره از ما میگیرد.
4. تمرکز محض روی گذشته یا آینده
اگر توجه شما فقط معطوف به گذشته یا آینده باشد، احتمال دارد تجربیات و فرصتهایی را که درست مقابل چشمانتان است، نادیده بگیرید. شما باید در لحظه زندگی کنید تا توجهتان را معطوفِ شرایط و اطرافیانتان کنید. اگر اینگونه نباشد، بدون اینکه تشخیص بدهید، روزها و سالهای زیادی را پشت میگذارید؛ درحالیکه در هیچیک از آنها زندگیکردن در لحظه را تجربه نکردهاید.
5. تمرکز روی مسائل غیرقابلکنترل
اکثر مواقع تمایل ما به کنترل همه مسائل پیرامونمان، ریشه در اضطراب و ترس دارد؛ ما باور داریم که اگر فرمان دست خودمان نباشد، بدترین اتفاقات خواهد افتاد. تلاش بیشازحد برای کنترل همه چیز، درست مانند جنگیدن با دنیاست و درنتیجهی این طرز تفکر، خودمان را از شادی و آرامش محروم میکنیم. بهجای تلاش برای کنترلکردن تمام جزئیات پیرامون، اجازه بدهید زندگی روال عادیاش را طی کند. روی مسائل غیرقابلکنترل زندگی بیشازحد تمرکز نکنید و سعی کنید از آزادی این نگرش جدید لذت ببرید.
6. اسیرشدن در بازی سرزنش
سرزنش کردن مداوم دیگران بهخاطر مشکلات یا شرایط خودتان، عادت مخربیست که هم به خودتان و هم به اطرافیانتان آسیب میرساند. وقتی دیگران را سرزنش میکنید، از مسئولیت احساسات و اعمال خودتان چشمپوشی میکنید. ما مسئولیت مشکلاتمان را به گردن دیگران میاندازیم، چون نمیخواهیم خودمان را مقصر بدانیم. درعوض، با مقصردانستن دیگران، شکست خودمان را توجیه میکنیم تا احساس بهتری پیدا کنیم.
7. چشمدوختن به داراییها
وقتی تمرکز زندگیتان فقط روی پول و مادیات باشد، نمیتوانید شادیهای واقعی و حقیقی زندگی را ببینید. منکر نمیشویم که پول به رفاه ما و اطرافیانمان کمک میکند، اما زمانی که تمرکزمان بهطور کامل روی ثروت و اندوختن آن باشد، چیزهایی را که سبب آرامش و شادی واقعیمان میشوند، فراموش میکنیم. در زندگی بهدنبال تعادل باشید و بدانید که فقط با ثروت نمیتوانید شادی بخرید و این حقیقتیست که باید آن را به طور درونی باور داشته باشید.
8. احاطهشدن با افراد سمی
ارتباط با افراد سمی، شادی و آرامش را از شما میگیرد. اگر مراقب نباشید، ذهنیت بدبینانهی آنها به شما سرایت میکند. واقعیت غمانگیز این است که انسانهای سمی ذرهای به اطرافیانشان اهمیت نمیدهند و برایشان فرقی نمیکند دیگران چقدر برای آنها وقت صرف کردهاند.
9. از بینرفتن آرزوها بهواسطهی تنبلی
همهی ما هرازگاهی وظایفی را به تعویق میاندازیم که از انجامشان میترسیم یا بهانهتراشی میکنیم تا دلیلِ انجامندادن کاری که قول انجامش را داده بودیم، توضیح بدهیم. به تعویق انداختنِ همیشگی، بدون شک به شادی بلندمدت ما لطمه میزند. انسان با تنبلی، زمان باارزش و انرژیش را هدر میدهد، درحالیکه ما میتوانیم از این دو منبع باارزش برای پیگیری اهداف و آرزوهایمان استفاده کنیم.
10. بدترین منتقدِ خود بودن
برای ارتباط برقرار کردن با خود واقعیتان حوصله به خرج دهید. شما واقعا از خودتان چه انتظاری دارید؟ میخواهید چه کسی باشید؟ چه چیزهایی را دوست دارید؟ چه چیزهایی را دوست ندارید؟ برای اینکه خودتان را پیدا کنید و کسی را که هستید دوست بدارید، باید راهی پیدا کنید. افکار منفی را کنار بگذارید و فقط به انتقادات سازنده فکر کنید. فراموش نکنید که با خودتان مهربان باشید، همینطور با دیگران، چون این راه رسیدن به شادی واقعی است.
اضافه کردن دیدگاه جدید